Ελληνική Μυθολογία
Λεξικό ελληνικής μυθολογίας
Δ
Δάειρα (Δαίρα): Θεά του ελευσινιακού μυστηριακού κύκλου.
Δαιδαλίων: Γιος του Αυγερινού και αδελφός του Κήυκα. Ο Απόλλων τον μεταμόρφωσε σε γεράκι.
Δαίδαλος: Γιος του Ευπαλάμου ή του Μητίονα, γλύπτης και αρχιτέκτονας, κατασκευαστής του Λαβυρίνθου.
Δάκτυλοι: Κρητικοί δαίμονες, ακόλουθοι της Ρέας ή της Κυβέλης.
Δάκτυλοι: Κρητικοί δαίμονες, εφευρέτες του σιδήρου και εισηγητές των μυστηρίων.
Δάμαιθος: Μυθικός βασιλιάς της Καρίας.
Δαμασκός: Ήρωας της Αρκαδίας, γιος του Ερμή, ιδρυτής της Δαμασκού.
Δαμία: Θεά της γονιμότητας που λατρευόταν στην Επίδαυρο, Αίγινα και Τροιζήνα.
Δάμυσος: Ένας από τους Γίγαντες που διακρινόταν για την ταχύτητά του.
Δανάη: Κόρη του βασιλιά του Άργους Ακρισίου με την οποία ο Δίας, αφού μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή, γέννησε τον Περσέα.
Δαναΐδες: Οι πενήντα κόρες του Δαναού, νύμφες των πηγών. Επειδή σκότωσαν τους συζύγους τους, καταδικάστηκαν στον Άδη να γεμίζουν με νερό πίθο χωρίς πυθμένα.
Δαναός: Γενάρχης των Αργείων, πατέρας των Δαναΐδων. Ως βασιλιάς του Άργους δίδαξε στους ανθρώπους την άρδευση και καλλιέργεια της γης καθώς και τα πρώτα γράμματα.
Δάρδανος: Γιος του Δία και της κόρης του Άτλαντα Ηλέκτρας, επώνυμος Ήρωας των Δαρδάνων.
Δάφνη: Νύμφη που μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό από τον Απόλλωνα, επειδή δε δέχτηκε τον έρωτά του.
Δάφνις: Γιος του Ερμή, Ήρωας βουκολικών μυθιστορημάτων.
Δείμας: Βασιλιάς της Αρκαδίας, γιος του Δαρδάνου.
Δείμος: Δαιμονικό ον, προσωποποίηση του δέους, μαζί με το Φόβο υπηρέτης του Άρη.
Δέκελος: Επώνυμος Ήρωας της Δεκέλειας.
Δελφός: Ήρωας των Δελφών.
Δελφύνη: Δράκαινα που ήταν άνθρωπος στο επάνω μισό και φίδι στο κάτω.
Δέσποινα: Αρκαδική θεότητα.
Δευκαλίων: Γενάρχης των Ελλήνων, βασιλιάς της Φθίας, γιος του Προμηθέα και σύζυγος της Πύρρας.
Δηιάνειρα: Κόρη του βασιλιά της Καλυδώνας Οινέα και σύζυγος του Ηρακλή.
Δηιδάμεια: Κόρη του βασιλιά της Σκύρου Λυκομήδη, σύζυγος του Αχιλλέα.
Δηίφοβος: Γιος του Πριάμου και της Εκάβης.
Δηιφόντης: Απόγονος του Ηρακλή, βασιλιάς της Επιδαύρου.
Δήμητρα: Θεά της γεωργίας και της γονιμότητας.
Δημοφών: Βασιλιάς της Αθήνας, γιος του Θησέα και της Φαίδρας.
Διάνα: (Diana) Θεότητα των Ρωμαίων που ταυτιζόταν με την Άρτεμη.
Δίας (Ζευς): Ο ανώτερος θεός του ελληνικού και του ρωμαϊκού πανθέου, γιος του Κρόνου και της Ρέας.
Δικαιοσύνη: Θεότητα, προσωποποίηση της δικαιοσύνης.
Δίκη: Κόρη του Δία και της Θέμιδας, προσωποποίηση της ανταποδοτικής δικαιοσύνης.
Δικταίο άντρο: Η σπηλιά του βουνού Δίκτη της Κρήτης όπου, κατά τη μυθολογία, η Ρέα γέννησε το Δία.
Δίκτυννα: Κρητική θεότητα που ταυτιζόταν με την Άρτεμη.
Δίκτυς: Γιος του Μάγνητα και αδελφός του βασιλιά της Σερίφου Πολυδέκτη.
Διοκλής: Μυθικός Ήρωας των Μεγαρέων.
Διομήδης: 1. βασιλιάς του Άργους, Ήρωας του Τρωικού Πολέμου 2. γιος του Άρη και της Πυρήνης, βασιλιάς των Βιστόνων της Θράκης, τον σκότωσε ο Ηρακλής.
Διόνυσος: Θεός της γονιμότητας και του κρασιού, γιος του Δία και της Σεμέλης.
Διόσκουροι: Ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης, δίδυμοι γιοι του Δία και της Λήδας.
Δίρκη: Σύζυγος του βασιλιά των Θηβών Λύκου.
Διώνη: Γυναίκα του Δία, μητέρα της Αφροδίτης.
Δόλογκος: Γιος του Κρόνου και της Θράκης, γενάρχης των Δολόγκων.
Δόλοψ: Γιος του Ερμή, επώνυμος Ήρωας των Δολόπων.
Δόλων: Ήρωας της Τροίας που σκοτώθηκε από το Διομήδη.
Δρύας: Γιος του Άρη.
Δρυόπη: Κόρη του Δρύοπα, ερωμένη του Απόλλωνα.
Δρύοψ: Ο επώνυμος Ήρωας των Δρυόπων.
Δωρίς: Κόρη του Ωκεανού, σύζυγος του Νηρέα και μητέρα των Νηρηίδων.
Δώρος: Γενάρχης των Δωριέων, γιος του Έλληνα, αδελφός του Ξούθου και του Αιόλου.
Λεξικό ελληνικής μυθολογίας
