Ελληνική Μυθολογία
Ελληνική Μυθολογία – Τ –
Ταλθύβιος: Σπαρτιάτης κήρυκας του Αγαμέμνονα.
Τάλως: 1. ανιψιός και μαθητής του Δαίδαλου, εφευρέτης 2. χάλκινος γίγαντας, έργο του Ηφαίστου, που περιφρουρούσε την Κρήτη.
Τάνταλος: Βασιλιάς της Φρυγίας που οι θεοί τον καταδίκασαν σε αιώνια πείνα και δίψα.
Ταράξιππος: Δαίμονας στην Ολυμπία που φόβιζε τα άλογα του ιπποδρόμου.
Τάρταρος: Σκοτεινή άβυσσος, βαθύτερη απ’ τον Άδη. Τόπος της αιώνιας τιμωρίας των αμαρτωλών.
Ταϋγέτη: Κόρη του Άτλαντα και μητέρα του Λακεδαίμονα από το Δία.
Τειρεσίας: Ονομαστός Θηβαίος μάντης που προείπε την άλωση της Τροίας.
Τέκμησσα: Κόρη του βασιλιά της Φρυγίας Τελεύταντα που την άρπαξε ο Αίαντας στον Τρωικό Πόλεμο.
Τελαμών: Γιος του Αιακού, βασιλιάς της Σαλαμίνας, πατέρας του Αίαντα και του Τεύκρου.
Τέλφουσα: (ή Τελφούσα ή Θέλπουσα) Νύμφη μιας πηγής στη Βοιωτία.
Τελχίνες: Οι πρώτοι μυθικοί κάτοικοι της Ρόδου, επιδέξιοι τεχνίτες μετάλλου.
Τένης: Γιος του Κύκνου ή του Απόλλωνα, ο επώνυμος Ήρωας της Τενέδου.
Τερψιχόρη: Μια από τις εννιά Μούσες, προστάτιδα της χορικής ποιήσεως και της ορχηστικής.
Τεύθρας: Βασιλιάς της Μυσίας.
Τεύκρος: Γιος του Τελαμώνα και της Ησιόνης, αδελφός του Αίαντα, ιδρυτής της Σαλαμίνας της Κύπρου.
Τηθύς: Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, σύζυγος του Ωκεανού και μητέρα των Ωκεανίδων.
Τηλέγονος: Γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης.
Τηλέμαχος: Γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.
Τηλέφασσα: Σύζυγος του Αγήνορα, μητέρα του Κάδμου.
Τήλεφος: Ήρωας της Τεγέας, νόθος γιος του Ηρακλή και της Αύγης, σύμμαχος των Τρώων.
Τήμενος: Βασιλιάς του Άργους.
Τήνερος: Βασιλιάς της Θήβας, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Μελίας.
Τηρεύς: Γιος του Άρη και της νύμφης Βιστονίδας, σύζυγος της Πρόκνης.
Τιθωνός: Γιος του Λαομέδοντα και της Στρυμούς, τον αγάπησε η Ηώ και οι θεοί του χάρισαν την αθανασία αλλά όχι και την αιώνια νεότητα.
Τιμάνδρα: Κόρη του Τυνδάρεω και της Λήδας, η Αφροδίτη για την ασέβειά της την τρέλανε.
Τισαμενός: 1. γιος του Ορέστη και της Ερμιόνης, βασιλιάς της Σπάρτης. 2. απόγονος του Οιδίποδα, βασιλιάς της Θήβας.
Τισιφόνη: Μια από τις τρεις Ερινύες, τιμωρός των δολοφόνων.
Τιτάνες: Παιδιά του Ουρανού και της Γης που επαναστάτησαν κατά των θεών και ο Δίας τους έριξε στον Άδη.
Τιτανίδες: Κόρες του Ουρανού και της Γης, αδελφές και σύζυγοι των Τιτάνων.
Τιτυός: Γίγαντας, γιος του Δία, που τον σκότωσαν η Άρτεμη και ο Απόλλωνας.
Τληπόλεμος: Βασιλιάς της Ρόδου, γιος του Ηρακλή και της Αστυόχης.
Τρίκκη: Κόρη του θεού-ποταμού Πηνειού της Θεσσαλίας, επώνυμη ηρωίδα της Τρίκκης (σημ. Τρικάλων).
Τριόπας: (ή Τριόπης ή Τρίοψ) Ήρωας του θεσσαλικού και του αργείου μυθικού κύκλου.
Τριπτόλεμος: Ήρωας της Ελευσίνας που βοήθησε τη Δήμητρα να βρει την Περσεφόνη.
Τρίτων: Θαλάσσιος δαίμονας, γιος του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης.
Τροφώνιος: Χθόνιος βοιωτικός θεός.
Τροχίλος: Γιος της Ιώς, θεωρείται ο εφευρέτης του άρματος.
Τρωίλος: Γιος του Πριάμου και της Εκάβης.
Τρως: Ιδρυτής και βασιλιάς της Τροίας.
Τυδεύς: Αιτωλός Ήρωας, ένας από τους «Επτά επί Θήβας».
Τυνδάρεως: Βασιλιάς της Σπάρτης, σύζυγος της Λήδας και πατέρας της Ελένης, της Κλυταιμνήστρας και των Διοσκούρων.
Τυφών: (ή Τυφωεύς) Τέρας, γιος του Τάρταρου και της Γης, προσωποποίηση των ηφαιστειογενών εκρήξεων και της λαίλαπας.
Τύχη: Θεότητα των συμπτώσεων, του πεπρωμένου και αργότερα της ευτυχίας.
Ελληνική Μυθολογία – Τ –
