Ελληνική Μυθολογία
Ελληνικό μυθολογικό λεξικό – Λ
Λαβδακίδες: Βασιλικό γένος των Θηβών με γενάρχη το Λάβδακο, πατέρα του Λαΐου και παππού του Οιδίποδα.
Λάδων: Δράκοντας που φύλαγε με τις Εσπερίδες τα χρυσά μήλα.
Λαέρτης: (Λαέρτιος) βασιλιάς της Ιθάκης, πατέρας του Οδυσσέα.
Λάιος: Γιος του Λαβδάκου, τον οποίο διαδέχτηκε στο θρόνο των Θηβών, εγγονός του Κάδμου και πατέρας του Οιδίποδα.
Λαιστρυγόνες: Μυθικός λαός ανθρωποφάγων γιγάντων που αναφέρονται στην Οδύσσεια.
Λακεδαίμων: Επώνυμος Ήρωας και βασιλιάς της Λακεδαίμονος, γιος του Δία και της Ταϋγέτης, σύζυγος της Σπάρτης.
Λακεστάδης: Βασιλιάς της Σικυώνας.
Λαμέδων: Βασιλιάς της Σικυώνας.
Λάμια: Μυθικό τέρας, φόβητρο των παιδιών.
Λαμπετία: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρωίδων.
Λαμπετώ: Αρχηγός των Αμαζόνων.
Λαοδάμας: Γιος του Ετεοκλή, βασιλιάς των Θηβών.
Λαοδάμεια: Κόρη του Βελλεροφόντη, μητέρα του Σαρπηδόνα από το Δία.
Λαοδίκη: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρωίδων.
Λαοκόων: Ιερέας του Απόλλωνα ή του Ποσειδώνα στην Τροία που προσπάθησε να πείσει τος Τρώες να αφήσουν το Δούρειο Ίππο έξω από τα τείχη, δυο τεράστια φίδια που στάλθηκαν από τον Ποσειδώνα τον έπνιξαν μαζί με τους γιους του.
Λαομέδων: Βασιλιάς της Τροίας.
Λαπίθες: Μυθικός πολεμικός λαός της Θεσσαλίας που εξεδίωξε τους Κενταύρους από το Πήλιο.
Λάρητες: Ρωμαϊκές θεότητες, προστάτες των γεωργών, της οικογενειακής εστίας και των οδοιπόρων.
Λατίνος: Βασιλιάς του Λατίου και επώνυμος Ήρωας των Λατίνων.
Λάχεσις: Μια από τις τρεις Μοίρες.
Λέανδρος: Νέος από την Άβυδο που διέσχιζε κολυμπώντας κάθε βράδυ τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει στη Σηστό την Ηρώ, ιέρεια της Αφροδίτης. Η Ηρώ τον καθοδηγούσε με μια λάμπα που άναβε, αλλά, όταν κάποια νύχτα η θύελλα την έσβησε, ο Λέανδρος παρασύρθηκε από τη θάλασσα και πνίγηκε.
Λέαρχος: Γιος του Αθάμαντα και της Ινώς.
Λεβιάθαν: Θαλάσσιο τέρας της φοινικικής μυθολογίας, μνημονεύεται και στην Παλαιά Διαθήκη ως προσωποποίηση του κακού και της χαώδους αταξίας.
Λέλεξ: Επώνυμος Ήρωας των Λελέγων και πρώτος βασιλιάς της Λακωνίας.
Λεοντεύς: Αρχηγός των Λαπιθών.
Λεοντοφόνος: Γιος του Οδυσσέα και της κόρης του Αιτωλού ήρωα Θόαντα.
Λερναία Ύδρα: Μυθικός δράκοντας που σκότωσε ο Ηρακλής στη Λίμνη Λέρνη.
Λευκή: Όνομα νησιού στον Εύξεινο Πόντο όπου, κατά το μύθο, ήταν η είσοδος του βασιλείου των νεκρών.
Λευκίππη: Όνομα πολλών μυθολογικών ηρωίδων.
Λεύκιππος: Όνομα διαφόρων μυθολογικών προσώπων.
Λεώνασσα: Σύζυγος του Νεοπτόλεμου και μητέρα της Δανάης.
Λέως(ή Λεώς): Γιος του Ορφέα, επώνυμος Ήρωας της Λεοντίδας φυλής της Αττικής.
Λήδα: Σύζυγος του βασιλιά της Σπάρτης Τυνδάρεω, ήρθε σε επαφή με το μεταμφιεσμένο σε κύκνο Δία και την ίδια νύχτα με τον Τυνδάρεω και γέννησε, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από τον πρώτο τον Πολυδεύκη και την Ελένη και από το δεύτερο τον Κάστορα και την Κλυταιμνήστρα.
Λήθη: Προσωποποίηση της λήθης, κόρη της Έριδας και μητέρα των Χαρίτων.
Λήιτος: Θηβαίος Ήρωας του Τρωικού Πολέμου.
Λητώ: Μητέρα του Απόλλωνα και της Άρτεμης από το Δία.
Λιβύη: Νύμφη, κόρη του Έπαφου, επώνυμη της Λιβύης.
Λίγυς: Ο επώνυμος Ήρωας των Λιγύρων.
Λικύμνιος: Ήρωας του μυθικού κύκλου του Ηρακλή.
Λίνος: 1. ο εφευρέτης του ρυθμού και της μελωδίας. 2. γιος του Απόλλωνα.
Λοκρός: Γιος του Φύσκου ή του Αμφικτύονα, γενάρχης των Λοκρών.
Λούπερκος: Θεός των Ρωμαίων που προστάτευε τα κοπάδια από τους λύκους.
Λυγκεύς: Γιος του Αφαρέα, περιώνυμος για την οξύτατη όρασή του.
Λυδός: Βασιλιάς των Λυδών.
Λύκαια(τα): Γιορτή προς τιμήν του Λυκαίου Δία.
Λυκάων: Βασιλιάς των Αρκάδων.
Λυκομήδης: Βασιλιάς των Δολόπων στη Σκύρο.
Λύκος: Όνομα αρχαίων μυθολογικών ηρώων.
Λωτοφάγοι: Αρχαίος μυθικός λαός που αναφέρεται στην Οδύσσεια.
Ελληνικό μυθολογικό λεξικό – Λ
