Διάσημοι Φιλόσοφοι 2
Διάσημοι Φιλόσοφοι ΙΙ
ΜΕΡΟΣ 1 ΜΕΡΟΣ 2 ΜΕΡΟΣ 3
Καγιάμ Ομάρ: (11ος-12ος αι.) Πέρσης ποιητής, μαθηματικός και φιλόσοφος.
Καΐρης Θεόφιλος: (1784-1853) θεολόγος και φιλόσοφος από την Άνδρο, αγωνιστής του 1821 και Φιλικός, εισηγητής της «θεοσέβειας».
Καμπανέλα Τομάζο (Campanella): (1568-1639) Ιταλός μοναχός, φιλόσοφος και ποιητής, πρόδρομος του Διαφωτισμού.
Κανελλόπουλος Παναγιώτης: (Πάτρα 1902 – Αθήνα 1986) πολιτικός, κοινωνιολόγος, ιστορικός, φιλόσοφος, καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός, πρωθυπουργός.
Καντ Ιμάνουελ (Kant): (1724-1804) Γερμανός φιλόσοφος, ιδρυτής του κριτικού ιδεαλισμού.
Καπετανάκης Δημήτριος: (Σμύρνη 1912 – Λονδίνο 1944) ποιητής και φιλόσοφος.
Καρλάιλ Τόμας (Carlyle): (1795-1881) Σκοτσέζος ιστορικός, κριτικός και φιλόσοφος.
Κάρναπ Ρούντολφ (Carnap): (1891-1970) Γερμανός φιλόσοφος του λογικού εμπειρισμού.
Καρνεάδης: (214-129) σκεπτικός φιλόσοφος από την Κυρήνη.
Καστοριάδης Κορνήλιος: (1922), πολιτικός φιλόσοφος από την Κων/πολη που σταδιοδρομεί στη Γαλλία.
Κέβης: Θηβαίος φιλόσοφος (5ος π.Χ. αι.), μαθητής του Σωκράτη.
Κέλσος: ο Αλεξανδρεύς, πλατωνικός φιλόσοφος του 2ου αι. μ.Χ., εχθρός του χριστιανισμού.
Κερκίδας: Λυρικός ποιητής και κυνικός φιλόσοφος του 3ου αι. π.Χ. από τη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας.
Κικέρων Μάρκος Τούλλιος (Cicero): (106-43) Ρωμαίος ρήτορας, φιλόσοφος, συγγραφέας και πολιτικός.
Κινέ Εντγκάρ (Quinet): (1803-75) Γάλλος ιστορικός και φιλόσοφος.
Κινέας: Επικούρειος φιλόσοφος και ρήτορας του 3ου αι. π.Χ. από τη Θεσσαλία.
Κίρκεγκορ Σέρεν (Kierkegaard): (1813-55) Δανός φιλόσοφος και θεολόγος, εισηγητής της υπαρξιακής φιλοσοφίας.
Κλεάνθης: (331-250) στωικός φιλόσοφος από την Άσσο της Τρωάδας.
Κόλριτζ Σάμιουελ (Coleridge): (1772-1834) Άγγλος ρομαντικός ποιητής, φιλόσοφος και κριτικός.
Κομφούκιος (Κουνγκ-φου-τζου): (551-479) Κινέζος ηθικοφιλόσοφος που επέδρασε στη διαμόρφωση του κινέζικου πολιτισμού.
Κονδύλης Παναγιώτης: (1943) πολιτικός φιλόσοφος από την Ολυμπία.
Κοντ Ογκίστ (Comte): (1798-1857) Γάλλος φιλόσοφος, ιδρυτής της κοινωνιολογίας και του θετικισμού.
Κοντορσέ, Μαρί Ζαν Αντουάν Νικολά ντε Καριτά (Condorcet): (1743-94) Γάλλος μαθηματικός, φιλόσοφος, πολιτικός και από τους πρωτεργάτες της Γαλλικής Επανάστασης.
Κορυδαλεύς Θεόφιλος: (περ. 1570-1646) φιλόσοφος και κληρικός από την Αθήνα.
Κούμας Κωνσταντίνος: (1777-1836) Διδάσκαλος του Γένους από τη Λάρισα, ιστορικός, μαθηματικός, φιλόσοφος, μέλος ξένων ακαδημιών.
Κράτης 1: Ο Μαλλώτης, γραμματικός και φιλόσοφος του 2ου αι. π.Χ., ιδρυτής της Σχολής της Περγάμου.
Κράτης 2: Κυνικός φιλόσοφος του 4ου-3ου αι. π.Χ. από τη Θήβα.
Κράτιππος: Περιπατητικός φιλόσοφος του 1ου αι. π.Χ. από την Πέργαμο.
Κρατύλος: Φιλόσοφος, οπαδός του Ηρακλείτου (5ος π.Χ. αι.).
Κρισναμούρτι Γιντού: (1895-1986) Ινδός θεοσοφιστής φιλόσοφος.
Κριτόλαος: Περιπατητικός φιλόσοφος του 2ου αι. π.Χ.
Κροπότκιν Πιοτρ: (1842-1921) Ρώσος φιλόσοφος, θεωρητικός του αναρχισμού.
Κρότσε Μπενεντέτο (Croce): (1866-1952) Ιταλός φιλόσοφος, αισθητικός, ιστορικός και πολιτικός.
Κύρος ο Πανοπολίτης: Βυζαντινός αξιωματούχος, ποιητής και φιλόσοφος του 5ου αι. από την Αίγυπτο, υποστηρικτής της ελληνικής παιδείας.
Λάιμπνιτς, Γκότφριντ Βίλχελμ (Leibniz): (1646- 1716) Γερμανός μαθηματικός και φιλόσοφος, διατύπωσε τη θεωρία του απειροστικού λογισμού.
Λακύδης: Σκεπτικός φιλόσοφος του 3ου αι. π.Χ. από την Κυρήνη.
Λαλάντ Αντρέ (Lalande): (1867-1953) Γάλλος φιλόσοφος.
Λάμπερτ, Γιόχαν Χάινριχ (Lambert): (1728-77) Ελβετός μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος και φιλόσοφος, από τους θεμελιωτές της φωτομετρίας.
Λάο Τσε: Κινέζος φιλόσοφος του 6ου αι. π.Χ., ιδρυτής του Ταοϊσμού, αντίπαλος του Κομφούκιου.
Λεύκιππος: Φιλόσοφος του 5ου αι. π.Χ. από τα Άβδηρα, εισηγητής της ατομικής θεωρίας, δάσκαλος του Δημόκριτου.
Λογγίνος Κάσσιος: Έλληνας νεοπλατωνικός φιλόσοφος (3ος μ.Χ.αι.).
Λοκ Τζον (Locke): (1632-1704) Άγγλος φιλόσοφος και πολιτικός στοχαστής, βασικός εκπρόσωπος του βρετανικού εμπειρισμού.
Λούβαρις Νικόλαος: (1887-1961) θεολόγος, φιλόσοφος, καθηγητής παν/μίου και ακαδημαϊκός.
Λούκατς Γκέοργκ (Lucacs): (1885-1971) Ούγγρος μαρξιστής φιλόσοφος, αισθητικός και θεωρητικός της λογοτεχνίας.
Μάζαρικ Τόμας (Masaryk): (1850-1937) Τσεχοσλοβάκος πολιτικός και φιλόσοφος, πρώτος Πρόεδρος της χώρας του.
Μαϊμονίδης Μωυσής (Μοσέ μπεν Μαϊμόν, Maimonide): (1135-1204) Εβραίος θεολόγος, φιλόσοφος, νομικός και γιατρός από την Ισπανία.
Μακράκης Απόστολος: (1831-1905) Φιλόσοφος, ηθικολόγος και ιεροκήρυκας από τη Σίφνο.
Μαλμπράνς, Νικολά ντε (Malebranche): (1638- 1715) Γάλλος κληρικός, θεολόγος και μεταφυσικός φιλόσοφος.
Μάξιμος ο Εφέσιος: Νεοπλατωνικός φιλόσοφος του 4ου αι. μ.Χ., σύμβουλος του αυτοκράτορα Ιουλιανού.
Μάρκος Αυρήλιος (Marcus Aurelius): Ρωμαίος αυτοκράτορας (161-180) και στωικός φιλόσοφος.
Μαρκούζε Χέρμπερτ (Marcuse): (1898-1979) Γερμανός πολιτικός φιλόσοφος, από τους πρωτοπόρους της Νέας Αριστεράς στις ΗΠΑ.
Μαρξ Καρλ (Marx): (1818-83) Γερμανός πολιτικός φιλόσοφος και οικονομολόγος, ίδρυσε με τον Ενγκελς τον επιστημονικό σοσιαλισμό (μαρξισμό).
Μαρσέλ Γκαμπριέλ (Marcel): (1889-1973) Γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος και λογοτέχνης.
Μαχ Ερνστ (Mach): (1838-1916) Αυστριακός φυσικός και φιλόσοφος, από τους εισηγητές της φιλοσοφίας του νεοθετικισμού.
Μελάγχθων (Φίλιπ Σβάρτσερντ): (1497-1560) Γερμανός θεολόγος μεταρρυθμιστής, φιλόσοφος, φιλόλογος και παιδαγωγός.
Μελέαγρος: Φιλόσοφος και ποιητής επιγραμμάτων (περ. 135-περ. 65).
Μέλισσος: (προσωκρατικός φιλόσοφος (5ος π.Χ. αι.).
Μενέδημος: Σωκρατικός φιλόσοφος του 4ου – 3ου αι. π.Χ. από την Ερέτρια.
Μένιππος: Ο κυνικός φιλόσοφος και συγγραφέας από τα Γάδαρα της Παλαιστίνης (3ος π.Χ. αι.).
Μένκιος (Μενγκ-Τσε): (390-305) Κινέζος φιλόσοφος που συνέβαλε στη διάδοση του κομφουκιανισμού.
Μερλό-Ποντί Μορίς (Merleau-Ponty): (1908-61) Γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος.
Μέτερλινκ Μορίς (Maeterlinck): (1862-1949) Βέλγος ποιητής, φιλόσοφος και θεατρικός συγγραφέας του συμβολισμού, βραβείο Νόμπελ.
Μιγκέλ ντε Ουναμούνο ι Χούγκο (Unamuno): (1864-1936) Ισπανός φιλόσοφος του χριστιανικού υπαρξισμού, δοκιμιογράφος και λογοτέχνης.
Μιλ, Τζον Στιούαρτ (Mill): (1806-73) Άγγλος φιλόσοφος, πολιτικός στοχαστής, οικονομολόγος και ιστορικός.
Μοντεσκιέ Σαρλ (Montesquieu): (1689-1755) Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος και συγγραφέας, εξέχουσα μορφή του Διαφωτισμού.
Μουρ, Τζορτζ Έντουαρντ (Moore): (1873-1958) Άγγλος φιλόσοφος, από τους πρωτοπόρους της αναλυτικής φιλοσοφίας.
Μουτσόπουλος Ευάγγελος: (1930) φιλόσοφος από την Αθήνα, καθηγητής παν/μίου και ακαδημαϊκός.
Μπάτλερ, Νίκολας Μάρεϊ (Butler): (1862-1947) Αμερικανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, βραβείο Νόμπελ.
Μπέικον Ρότζερ (Bacon. Ρογήρος Βάκων): Άγγλος φιλόσοφος και πανεπιστήμονας του 13ου αι., μοναχός, αντίπαλος του σχολαστικισμού και πρωτοπόρος της πειραματικής μεθόδου.
Μπένθαμ Τζέρεμι (Bentham): (1748-1832) Άγγλος φιλόσοφος, νομικός και οικονομολόγος.
Μπερκ Έντμουντ (Burke): (1729-97) Βρετανός πολιτικός φιλόσοφος και πολιτικός.
Μπέρκλεϊ Τζορτζ (Berkeley): (1685-1753) Ιρλανδός φιλόσοφος, φυσικομαθηματικός και επίσκοπος.
Μπερνάρ Κλοντ (Bernard): (1813-78) Γάλλος ιατροφιλόσοφος, θεμελιωτής της σύγχρονης πειραματικής φυσιολογίας.
Μπερντιάγεφ Νικολάι: (1874-1948) Ρώσος θρησκειοφιλόσοφος που σταδιοδρόμησε στο Παρίσι, εκπρόσωπος του χριστιανικού υπαρξισμού.
Μπερξόν Ανρί-Λουί (Bergson): (1859-1941) Γάλλος φιλόσοφος, εισηγητής της ενορατικής φιλοσοφίας, βραβείο Νόμπελ.
Μπιφόν, Ζορζ-Λουί Λεκλέρκ (Buffon): (1707- 88) Γάλλος φυσιοδίφης και φιλόσοφος.
Μποβουάρ, Σιμόν ντε (Beauvoir): (1908-86) Γαλλίδα φιλόσοφος του υπαρξισμού, μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, σύντροφος του Σαρτρ.
Μπόιλ Ρόμπερτi (Boyle): (1627-91) Ιρλανδός χημικός, φυσικός και φιλόσοφος, θεωρείται ο θεμελιωτής της σύγχρονης χημείας.
Μπούμπερ Μάρτιν (Buber): (1878-1965) Γερμανοεβραίος θρησκευτικός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος.
Μποχένσκι Γιόζεφ, (Bochenski): (1902) Πολωνοελβετός φιλόσοφος.
Μπρεγέ Εμίλ (Brier): (1876-1952) Γάλλος φιλόσοφος.
Μπρίτζμαν, Πέρσι Ουίλιαμςh (Bridgman): (1882- 1961) Αμερικανός φυσικός και φιλόσοφος, ερευνητής των υψηλών πιέσεων, βραβείο Νόμπελ.
Μπρούνο Τζορντάνο (Bruno): (1548-1600) Ιταλός φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός της Αναγέννησης.
Νεύτων Ισαάκ (Νιούτον Άιζαακ, Newton): (1642- 1727) Άγγλος φυσικός, αστρονόμος, μαθηματικός και φιλόσοφος, από τους θεμελιωτές της σύγχρονης επιστήμης.
Νικόμαχος ο Γερασηνός: Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος και μαθηματικός του 1ου-2ου αι. μ.Χ. από τα Γέρασα της σημερινής Ιορδανίας.
Νισίντα Κιτάρο (1870-1945): Ιάπωνας φιλόσοφος.
Νίτσε Φρίντριχ (Nietzsche): (1844-1900) Γερμανός φιλόσοφος, κλασικός φιλόλογος και ποιητής, πρόδρομος του υπαρξισμού.
Νοβάλις (Novalis): (1772-1801) Γερμανός ρομαντικός ποιητής, μυθιστοριογράφος και φιλόσοφος.
Νουμήνιος ο Απαμεύς: Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος του 2ου-3ου αι. μ.Χ. από την Απάμεια της Συρίας, πρόδρομος του νεοπλατωνισμού.
Ντεκάρτ Ρενέ (Descartes) Καρτέσιος (Cartesius): (1596-1650) Γάλλος φιλόσοφος, φυσικός και μαθηματικός, ο θεμελιωτής της αναλυτικής γεωμετρίας.
Ντεριντά Ζακ0 (Derrida): (1930) Γάλλος φιλόσοφος και κριτικός.
Ντιντερό Ντενί (Diderot): (1713-84) Γάλλος φιλόσοφος, λογοτέχνης και δοκιμιογράφος, ο δημιουργός της «Εγκυκλοπαίδειας» (1751-72), που συνοψίζει το πνεύμα του Διαφωτισμού.
Ντιούι Τζον (Dewey): (1859-1952) Αμερικανός φιλόσοφος, ψυχολόγος και παιδαγωγός.
Ξενοκράτης: Ο Χαλκηδόνιος πλατωνικός φιλόσοφος του 4ου αι. π.Χ.
Ξενοφάνης: Ο Κολοφώνιος θεολόγος, ποιητής και φιλόσοφος (6ος-5ος π.Χ. αι.), ιδρυτής της Ελεατικής Σχολής.
Ξενοφών: (περ. 430-354) Αθηναίος ιστορικός, φιλόσοφος και στρατηγός.
Όικεν Ρούντολφ: (Eucken) (1846-1926) Γερμανός φιλόσοφος, βραβείο Νόμπελ.
Ονησίκριτος: Ο Αστυπαλαιεύς πλοίαρχος του Αλεξάνδρου, ιστοριογράφος και κυνικός φιλόσοφος (4ος π.Χ. αι.).
Ορτέγκα ι Γκασέτ, Χοσέ (Ortega y Gasset): (1883-1955) Ισπανός φιλόσοφος και δοκιμιογράφος.
Όστβαλντ, Φρίντριχ Βίλχελμ (Ostwald): (1853- 1932) Γερμανός χημικός και φιλόσοφος, ερευνητής των ηλεκτρολυτών, βραβείο Νόμπελ.
Ότο Ρούντολφ (Otto): (1869-1937) Γερμανός φιλόσοφος και θρησκειολόγος.
Ουάιτχεντ Άλφρεντ (Whithead): (1861-1947) Άγγλος μαθηματικός και φιλόσοφος.
Διάσημοι Φιλόσοφοι
